Έστω και λίγο χαμογέλασα. Επιτέλους. Μετά από μήνες μαυρίλας ένας τόνος λευκού,έστω. ‘Εστω και το λίγο αυτό. Ξέρεις πόσο το χρειαζόμουν; Ξέρεις πόσο ευχόμουν να έρθει; Ας έμενε λίγο. Αλλά ας ερχόταν.Ήρθε. Μαζί με τα καλά του.Τα κακά του έχουμε καιρό να τα δούμε.. Μα τα καλάαα…
Αχ, ναι… Να περπατάς στο δρόμο και να νιωθείς χαρά. Να νιώθεις ότι τα χθεσινά δάκρυα είναι μία από τις στιγμές που πέρασαν
Αurora Dione 